Skip to main content

Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε

Ο «Manolo» γράφει για την… κατάρα του Κάουνας που έσπασε το βράδυ της Τρίτης (15/3) και έφερε τον Ολυμπιακό και πάλι στα Play Offs της Euroleague, καθώς και το μεγάλο όπλο των "ερυθρόλευκων" στην αναμέτρηση της «Ζαλγκίριο Αρίνα», που δεν ήταν άλλο από την ομαδικότητα.

Ο Ολυμπιακός, μετά από 4 χρόνια, εξασφάλισε την πρόκριση του στα Ρ/Ο της Euroleague, πετυχαίνοντας το minimum στόχο που είχε τεθεί για αυτήν τη διοργάνωση στην αρχή της χρονιάς. Τελευταία του παρουσία στην post season ήταν την άνοιξη του 2018 στο ίδιο γήπεδο που αγωνίστηκε χθες, στη Zalgirio Arena, το οποίο τα προηγούμενα χρόνια είχε εξελιχθεί σε … τόπο μαρτυρίου για τους ερυθρόλευκους.

Συγκεκριμένα, η λιθουανική ομάδα, μετά το Δεκέμβριο του 2016, τότε που ο Ολυμπιακός είχε αποδράσει με ένα σπουδαίο διπλό, με τον Παπανικολάου να σκοράρει 16 πόντους, μέτραγε 6 σερί νίκες, με κάθε πιθανό τρόπο, εύκολες επικρατήσεις όπως στη σειρά των P/O το 2018 ή δραματικές, όπως πέρυσι με την ανατροπή των τελευταίων λεπτών, η οποία ήταν ουσιαστικά εκείνη που «έκοψε τα φτερά» των ερυθρόλευκων, στην προσπάθεια τους για μια θέση στην 8αδα.

Χθες τα πράγματα ήταν διαφορετικά, παρόλο που η εξέλιξη του παιχνιδιού θύμιζε σε μεγάλο βαθμό την περσινή αναμέτρηση, με τις ομάδες να «βαδίζουν χέρι – χέρι» για μεγάλο μέρος του παιχνιδιού και τον Ολυμπιακό να μένει κοντά στο σκορ, πριν κάνει το ξέσπασμα του στις αρχές του 4ου δεκαλέπτου. Το +10 λίγα λεπτά πριν τη λήξη, έμοιαζε με μαξιλαράκι ασφαλείας, αλλά όσα έχουν γίνει σε αυτό το γήπεδο, προϊδέαζαν τους περισσότερους για ένα φινάλε – θρίλερ, ειδικά όταν από το πουθενά, ο Cavanaugh πέτυχε 8 σερί πόντους, μειώνοντας τη διαφορά μέχρι και τους 4 πόντους!

Φέτος, όμως, οι ερυθρόλευκοι δεν σκόπευαν να απωλέσουν τους δύο πολύτιμους βαθμούς, πόσω δε όταν προέρχονταν από μια «κακή ήττα» στο Βερολίνο, που τους άφησε πίσω στο κυνήγι της 3ης θέσης (δύσκολα θα χαθεί το πλεονέκτημα, ειδικά σε περίπτωση νίκης επί του ΠΑΟ) και μόλις 2 ημέρες αργότερα ακολουθεί το ντέρμπι αιωνίων. Ο Σλούκας και ο Ντόρσει δήλωσαν «παρόντες» στα τελευταία λεπτά, ευστοχώντας σε μεγάλα σουτ και δείχνοντας με εμφατικό τρόπο στους αντιπάλους τους, ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Ο Ολυμπιακός πλέον ξέρει να αντιδρά, να επιβάλλει το παιχνίδι του, να ελέγχει το ρυθμό του αγώνα, ακόμη και στις μέτριες βραδιές του, ακόμη και όταν τα πράγματα πάνε να στραβώσουν (θυμηθείτε το παιχνίδι με την Baskonia).

Είναι μια ομάδα που μπορεί να βγάζει νέους πρωταγωνιστές σε κάθε παιχνίδι, έχοντας και μια – δύο επιθετικές «σταθερές» (όπως ο Vezenkov), δεν βασίζεται στις μονάδες, αλλά στην ομαδικότητα και αυτό την καθιστά πιο επικίνδυνη. Χαρακτηριστικό πως η ομαδα για αλλη μια φορα εδειξε πολυφωνια, εχοντας 5 παικτες με διψηφιο αριθμο ποντων. Στο χθεσινοβραδινό παιχνίδι ήταν ο επιθετικός οίστρος του Martin και η καλή εμφάνιση του Παπανικολάου, οι παράγοντες που έβαλαν τον Ολυμπιακό σε θέση οδηγού, αφήνοντας στο τέλος τους δύο Έλληνες guard να «καθαρίσουν». Μάλιστα είναι άξιο αναφοράς ότι ο Παπανικολάου κάνει παραδοσιακά πολύ μεγάλες εμφανίσεις στο Κάουνας, όπου σε 8 παιχνίδια έχει πετύχει συνολικά 88 πόντους (11 μ.ο.) με 14/27 τρίποντα! Μόλις σε 3 από αυτά έχει μείνει σε διψήφιο αριθμό πόντων (με τους ερυθρόλευκους να γνωρίζουν ισάριθμες ήττες), ενώ μόλις σε 1 δεν έχει ευστοχήσει σε τρίποντο.

Με τέτοια «σημάδια» και με τον Walkup στο ερυθρόλευκο στρατόπεδα (έστω και αν στην επιστροφή του στη Zalgirio Arena απέναντι στην παλιά του ομάδα δεν συνοδεύτηκε από καλή εμφάνιση), ο φετινός Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να χάσει από αυτή τη Zalgiris και από τους «τίμιους» μεν, χαμηλής ποιότητας δε, Lekavicius και Ulanovas. Χωρίς να εντυπωσιάσει, μένοντας στο 30% στα τρίποντα και χωρίς να πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης, το σύνολο του Μπαρτζώκα βασίστηκε στην καλή επιθετική λειτουργία, με 21 ασίστ για μόλις 8 λάθη (οι ερυθρόλευκοι είναι 2οι στη διοργάνωση στο συντελεστή ασίστ/λαθών πίσω από την Efes) και στη «σιγουριά» που δείχνει φέτος στα κλεισίματα αγώνων.

Σε ένα γνώριμο μέρος που ξαναβρέθηκε η ομάδα, αυτήν τη φορά έφυγε νικήτρια και όσοι πιστεύουν στις παραδόσεις, θα θυμούνται ότι τη σεζόν που έγινε το τελευταίο διπλό στο Κάουνας, ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στο φάιναλ 4 του 2017, στην Κων/πολη, αποκλείοντας στα Ρ/Ο την Efes, με πλεονέκτημα έδρας! Άραγε μπορεί να επαναληφθεί η ιστορία, έστω και αν το φετινό ταξίδι δεν θα καταλήξει σε ένα ίδιο μέρος με τότε, αλλά στο … φιλικό Βελιγράδι;

Το σίγουρο είναι ότι η ομάδα δείχνει να έχει επιστρέψει στις αρχές της, εκείνες που την έφεραν στην κορυφή στο παρελθόν, έχει βρει τη χαμένη ταυτότητά της και το «μάτι που γυαλίζει» και το πνεύμα νικητή που τόσο τη χαρακτήριζε… Η πρόκληση είναι δύσκολη, αλλά ειδικά σε αυτή την ομάδα ποτέ δεν άρεσαν τα εύκολα!