Χαμένος κάπου στη μετάφραση ο Παναθηναϊκός…
Ο coach Κωνσταντίνος Πανάς σχολιάζει την απαράδεκτη ήττα του Παναθηναϊκού απέναντι στον «μισό» Ερυθρό Αστέρα.
Υπάρχουν παιχνίδια που πραγματικά όσα αρνητικά και να γράψεις θα πέσεις μέσα. Ακόμη και να ολοκλήρωνε την ανατροπή ο Παναθηναϊκός, πάλι τα ίδια θα έγραφα. Οι «πράσινοι» δεν έκαναν τίποτα καλά απόψε, αλλά κυρίως παίζοντας κόντρα σε ένα λαβωμένο αντίπαλο δεν έδειξαν κανένα σημάδι ότι ΘΕΛΟΥΝ να κερδίσουν το παιχνίδι.
Αυτό που αναγνωρίζω πλέον στους «πράσινους» είναι ένα χάσμα μεταξύ των ρόλων των παικτών. Μια ομάδα που ξεκίνησε δίνοντας χρόνο και ρόλο σε όλους πλέον έχει δημιουργήσει ένα ροτέισον εφτά, οχτώ παικτών και οι υπόλοιποι δεν υπάρχουν στον ορίζοντα. Αν ο Παναθηναϊκός είχε το ταλέντο της ΤΣΣΚΑ αυτό θα ήταν κατανοητό, αλλά με άλλη λογική ξεκίνησε τη σεζόν. Βλέπαμε ότι όλοι οι παίκτες ήταν έτοιμοι να μπουν και να κάνουν το κάτι παραπάνω.
Οι λύσεις πλέον έχουν στερέψει και ο Παναθηναϊκός έχασε ένα ακόμη παιχνίδι του «πρέπει». Πόσα κέρδισε άραγε; Βιλερμπάν; Ζάλγκιρις; Απόψε;
Δεν πρέπει ποτέ να υποτιμάς τον αντίπαλο και αυτό ακριβώς έκανε ο Παναθηναϊκός απόψε. Ο Αστέρας έπαιξε με ΔΥΟ γκαρντ, τα οποία σκόραραν 30 πόντους και είχαν 6 ασσίστ. Το πως εμφανίστηκαν οι «πράσινοι» για τριάντα λεπτά ήταν ΝΤΡΟΠΗ.
Ντροπή για τη νοοτροπία των παικτών. Ντροπή για όλα. Όταν γνωρίζεις ότι θα αντιμετωπίσεις έναν αντίπαλο, ο οποίος θα παρουσιαστεί χωρίς το βασικό του σκόρερ(Λόιντ), ένα πολύ ικανό playmaker(Χολ), ένα μπαρουτοκαπνισμένο φόργουορντ με εξαιρετικό σουτ(Σιμόνοβιτς) και ένα ακόμη σέντερ που θα δημιουργούσε πρόβλημα(Νοκό) και παρουσιάζεις ΑΥΤΗ την εικόνα, είναι ντροπή.
Δεν υπάρχει εγωισμός, όταν δέχεσαι κοντά 50 πόντους από μια από τις χειρότερες επιθέσεις της λίγκας. Το να μπαίνεις να παίξεις περίπου ένα δεκάλεπτο, δεν σου δίνει το δικαίωμα να ΘΕΛΕΙΣ να κερδίσεις, όχι απέναντι σε αυτό το ψυχωμένο Αστέρα.
Έβλεπες τους Σέρβους να παίζουν με πάθος, να θέλουν να καλύψουν το κενό των συμπαικτών τους. Παίκτες έτοιμοι να βάλουν χέρια στη μπάλα, να βάλουν δυνατά το κορμί τους, να παλέψουν για κάθε κατοχή. Δεν υπάρχει τίποτα τακτικό να συζητήσουμε, ούτε βίντεο να φτιάξουμε όταν αντιμετωπίζουν οι παίκτες το παιχνίδι με αυτή τη νοοτροπία.
Ο Παναθηναϊκός έχει χαθεί κάπου στη μετάφραση… Έχει χάσει τους ρόλους του… Έχει μικρύνει το ροτέισον… Βλέπεις και το body language των παικτών… Δεν είναι τόσο το θέμα να κερδίσει, αλλά δεν βγάζει πλέον αυτό που βλέπαμε πριν λίγο καιρό. Μια ομάδα με σταθερά την άμυνα, με συγκεκριμένους ρόλους στην επίθεση και κυρίως με ΔΩΔΕΚΑ ετοιμοπόλεμους παίκτες που ερχόντουσαν από το πάγκο και ήταν έτοιμοι να δώσουν πράγματα ο καθένας στο τομέα του.
Προσωπικά θεωρώ ότι το πρόβλημα πλέον αφορά ξεκάθαρα τους ΡΟΛΟΥΣ και τους ΣΤΟΧΟΥΣ που έχουν θέσει οι «πράσινοι». Από τη μια να δουλέψει το υπάρχουν υλικό και να παραμείνει ανταγωνιστικός και από την άλλη το πρέπει που σου επιβάλλει η φανέλα του Παναθηναϊκού.
Θα μιλήσουμε εκτενέστερα για τους αιωνίους… Προσεχώς.