Γκατζούλης: «Με έψαχνε η γυναίκα μου λόγω του Ποκουσέφσκι!»
Το "ταξίδι προς την Ιθάκη" του Αλεξέι Ποκουσέφσκι δεν είχε μόνο δυσκολίες, Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες. Είχε και στηρίγματα, είχε συνοδοιπόρους, είχε καθοδηγητές. Ο νεαρός άσος που ήρθε στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό λίγο μετά από το δημοτικό σχολείο και προχθές "αποφοίτησε" από την ερυθρόλευκη Ακαδημία με βαθμό... 17 στο ντραφτ του ΝΒΑ, είναι μια περίπτωση από τις πολύ λίγες.
Από εκείνες που αν όλα πάνε καλά θα απασχολήσει ολόκληρο τον μπασκετικό πλανήτη. Ηδη όμως αποτελεί την βιτρίνα μιας τεράστιας προσπάθειας που "τρέχει" εδώ και χρόνια στον Ολυμπιακό. Μιας προσπάθειας δύσκολης, επίπονης, πολυέξοδης, αλλά και επιτυχημένης, όπως μαρτυρούν τα γεγονότα. Το Αναπτυξιακό πρόγραμμα του Ολυμπιακού έχει τη σφραγίδα των αδερφών Αγγελόπουλων που το πίστεψαν και το στηρίζουν από την πρώτη μέρα και των ανθρώπων που με τη γνώση και την αδιάκοπη δουλειά τους το εξελίσσουν και το έχουν καταστήσει πρότυπο.
Ο Αλεξέι Ποκουσέφσκι φεύγει για το ΝΒΑ χωρίς ουσιαστικά να έχει παίξει στην Ευρώπη, όπως ακριβώς συνέβη με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Κι εδώ ακριβώς είναι το μεγάλο επιτευγμα του Ολυμπιακού: Οτι πήρε ένα παιδί που σωματικά και ηλικιακά δεν ήταν έτοιμο να προσφέρει στην πρώτη ομάδα και το δούλεψε με τόση μεθοδικότητα, τεχνογνωσία, επιμονή και υπομονή ώστε πριν τα 19 του χρόνια και χωρίς αγωνιστικές παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο να κατακτήσει μια τόσο καλή θέση στο αμερικανικό ντραφτ.
"Το να δημιουργείς είναι σαν να ζεις δύο φορές", είπε ο νομπελίστας λογοτέχνης Αλμπέρτ Καμύ, κι αν κάποιος μπορεί να μας δώσει να καταλάβουμε τι εστί Ποκουσέφσκι, αλλά και μέσα από ποιες απίστευτες διαδικασίες πέρασε η εξέλιξη του είναι ο Ανδρέας Γκατζούλης. Ο πολύπειρος και πολυμήχανος γυμναστής του Ολυμπιακού έζησε όντως μια... δεύτερη ζωή δίπλα στον Πόκου ξοδεύοντας αμέτρητο χρόνο για την σωματική και πνευματική του ανάπτυξη. Και μιλώντας αποκλειστικά στο SuperBasket δηλώνει δικαιωμένος και συγκινημένος για την μεγάλη αυτή διαδρομή...
Ανδρέα, νομίζω είσαι ο κατάλληλος άνθρωπος να μας μιλήσεις για την πορεία του Ποκουσέφσκι όλα αυτά τα χρόνια στον Ολυμπιακό με τελικό προορισμό την επιλογή του στο Νο17 του ντραφτ.
Ο Πόκου ήρθε στον Ολυμπιακό το 2015 σε ηλικία 13,5 χρονών, αλλά από τα Χριστούγεννα του 2016 και μετά, περνούσαμε μαζί 3-4 ώρες κάθε μέρα. Είχε αντιμετωπίσει ένα σοβαρό τραυματισμό (εξάρθρωση επιγονατίδας) και σε συνεννόηση με τον γιατρό του Ολυμπιακού τον ανέλαβα.
Στην πρώτη καραντίνα είχαμε δημιουργήσει δύο βίντεο ως Ολυμπιακός για εκγύμναση στο σπίτι, τα οποία να ξέρετε έγιναν viral. Τα πήραν σχεδόν όλες οι ομάδες της Ευρώπης και αρκετές στο ΝΒΑ. Να ξέρεις ότι η επιλογή του Ποκουσέφσκι για τα συγκεκριμένα βίντεο δεν ήταν καθόλου τυχαία. Είχε μεγάλη σημασία ότι αυτές οι ασκήσεις γίνονταν με το συγκεκριμένο μοντέλο.
Τότε λοιπόν στο πρώτο lockdown, κάναμε προπόνηση κάθε μέρα στο πάρκο έξω από το ΣΕΦ. Είχαμε βγάλει έξω τα βάρη και δεν διακόψαμε ούτε μια μέρα. Το πάρκο αυτό θα το ονομάσω "Αλεξέι Ποκουσέσφκι" να ξέρεις. Πέρασα και το είδα μετά το ντραφτ και συγκινήθηκα.
"ΤΟΝ ΒΑΛΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΥΓΜΑΧΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΚΕ"
Ο Ποκουσέφσκι ήρθε στα χέρια σας ως μια εξαιρετική πρώτη ύλη, αλλά προφανώς εντελώς ακατέργαστη, λόγω ηλικίας πρώτα απ' όλα. Πόσο δύσκολη ήταν η διαδικασία του "χτισίματός" του; Πού επικεντρώσατε τη δουλειά σας
Καταρχήν το σώμα του Αλεξέι είναι ένα πολύ δύσκολο σώμα. Μεγάλο σώμα, μεγάλα άκρα και πολύ νεαρή ηλικία. Φαντάσου ότι για δύο χρόνια έπαιρνε ένα πόντο κάθε μήνα! Εκανε μια προπόνηση και δέκα μέρες πονούσε. Ηταν συνέχεια σε ανάπτυξη, δεν μπορούσε να τον ακολουθήσει το σώμα του. Εγω έδωσα μεγάλη έμφαση από τη μέση και κάτω για να τον έχω υγιή, γιατί φοβόμασταν τραυματισμούς. Το καλοκαίρι που μας πέρασε πήρε ακόμα μισό πόντο, είναι 2.12,5μ. χωρίς παπούτσια. Ψηλώνει ακόμα...
Εκείνο που θέλαμε και συζητούσαμε με όλους τους ειδικούς ήταν να διατηρήσουμε την ελαστικότητα του, γιατί αυτό είναι μεγάλο του προσόν. Δεν θέλαμε να τον κάνουμε "ξύλινο". Μου ήρθε λοιπόν η ιδέα να βάλει στην προπόνηση του την πυγμαχία. Για τρεις λόγους: Να αποκτήσει γερό κορμό, ταχύτητα στα χέρια και να γίνει πιο επιθετικός. Τον βάλαμε λοιπόν να κάνει μποξ με ειδικό προπονητή, αλλά πρόσεξε, δεν έκανε προπόνηση στο ρίνγκ. Την έκανε πάντα στο παρκέ, για να νιώθει πάντα ότι βρίσκεται στο χώρο του. Αυτό να ξέρεις τον βοήθησε πάρα πολύ. Για το flexibility του, επίσης, έκανε πολλά μαθήματα γιόγκα. Θέλω να γίνει κατανοητό ότι δεν μιλάμε για μια απλή διαδικασία, είχαμε βάλει πάρα πολλές παραμέτρους και πολύ συγκεκριμένους στόχους. Δουλέψαμε μαζί του πολύ μελετημένα και πολύ προσεκτικά σε κάθε λεπτομέρεια όλα αυτα τα χρόνια.
Υπήρχε δηλαδή επιτελείο από πάνω του δηλαδή...
Φυσικά και δεν μιλάμε μόνο για προπονητές, γιατρούς, φυσιοθεραπευτές κλπ. Ειχαμε διαιτολόγους, διατροφολόγους, ώστε το παιδί να τρέφεται σωστά να παίρνει τις κατάλληλες βιταμίνες κλπ. Στο θέμα της διατροφής του που ήταν πολύ βασικό, ευτυχώς βοήθησαν οι γονείς του που ήταν συνέχεια κοντά του και φρόντιζαν να τηρεί το διαιτολόγιο του.
"ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ"
Πότε καταλάβατε ότι αυτό το παιδί είναι για ΝΒΑ;
Στην πορεία άρχισε να φαίνεται, μετά τα πρώτα χρόνια. Από τον τρόπο που δούλευε, από το πόσο γρήγορα "έπιανε" την κάθε πληροφορία, από την ταχύτητα της βελτίωσής του και φυσικά από το ταλέντο του.
Τι είναι αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει;
Έχει πολύ υψηλό μπασκετικό IQ. Είναι πανέξυπνος, του λες κάτι και το κάνει αμέσως κτήμα του. Απο κει και πέρα έχει τεράστια προσόντα και πραγματικά δεν έχει ταβάνι. Κανείς δεν ξέρει πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει.
Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την περίπτωσή του με του Αντετοκούνμπο;
Υπάρχουν ομοιότητες. Πρώτα από όλα να ξέρεις ότι τις τελευταίες μέρες έχουν περάσει αρκετές ώρες μαζί στο γυμναστήριο. Κι ο Γιάννης του έχει μιλήσει πάρα πολύ για όσα τον περιμένουν.
Κοίτα, ο Αντετοκούνμπο όταν πήγε στο ΝΒΑ ήταν 84 κιλά, ο Ποκουσέφσκι είναι ήδη 95. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα φτάσει τα κιλά του Γιάννη γιατί τα σώματα τους έχουν διαφορετικές προδιαγραφές. Εχουν όμως ακριβώς το ίδιο άνοιγμα χεριών (2μ.,26). Ο Αλέξέι έχει κι αυτός πολύ καλό επιτόπιο άλμα, έχει καλά πόδια κι έχει βελτιωθεί πάρα πολύ στα πλάγια βήματα.
"ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ"
Πόσο ρόλο έπαιξε τελικά το πρόγραμμα το Ολυμπιακού στην εξελιξή του και ποιος ήταν ο ρόλος των αδερφών Αγγελόπουλων;
Ο οργανισμός του Ολυμπιακού εξασφάλισε τα πάντα ώστε να πετύχει αυτό το πρόγραμμα. Οι πρόεδροι το πίστεψαν 100% και μας έλυσαν τα χέρια. Μας είπαν "ότι χρειαστεί κάντε το, μην μας ρωτάτε καν". Αυτή λοιπόν η υποστήριξη των προέδρων όλα αυτά τα χρόνια έπαιξε τεράστιο ρόλο στην εξέλιξη του παιδιού ακριβώς γιατί ήταν ένα δύσκολο σώμα και μια πολύ νεαρή ηλικία. Τον χτίσαμε βήμα βήμα σε ενα εξασφαλισμένο από τον οργανισμό περιβάλλον πολύ υψηλών προδιαγραφών.
Πιστεύεις ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις από τα σπλάχνα του Ολυμπιακού.
Θεωρώ πώς ναι γιατί πλέον μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι διαθέτουμε την τεχνογνωσία να αναπτύξουμε έναν παίκτη. Το πρόγραμμα μας είναι επιτυχημένο, είναι μεθοδικό, υπάρχει πλάνο λεπτομερές και συνεχώς το βελτιώνουμε. Γίνεται σοβαρή δουλειά δεν μένει τίποτα στην τύχη.
"Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΧΕΙ ΣΤΕΙΛΕΙ ΤΡΕΙΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΟ NBA ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ"
-Πόσο σημαντικό είναι να έχει διάρκεια αυτή η διαδικάσία;
Αυτό είναι και το μεγάλο κέρδος της ομάδας. Ότι το πρόγραμμά της στηρίζεται στην πράξη από τους Αγγελόπουλους. Δεν μας λένε ποτέ όχι. Θα μπορούσαν να ζητούν μόνο αποτέλεσματα και τίτλους, όπως οι περισσότεροι ιδιοκτήτες. Ομως, ο Ολυμπιακός συνδυάζει πρωταθλητισμό και ανάπτυξη. Κι ασε τον Ποκουσέφσκι. Ας δούμε τι παίκτες έχει παράξει ο Ολυμπιακός. Τα τελευταία 4 χρόνια, μόνο, έχει στείλει άλλα δύο παιδιά στο ΝΒΑ. Τον Γκος και τον Μπιρτς. Πιστεύει κανείς ότι όταν τους φέραμε ήταν έτοιμοι για αυτό το βήμα; Να πούμε για τον Μιλουτίνοφ, για τόσους Ελληνες; Θα δεις και τον Χασάν...
Πολύς κόσμος αναρωτιέται γιατί δεν έπαιξε περισσότερο στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού. Ηταν μια συνειδητή απόφαση;
Τα πρώτα χρόνια όπως καταλαβαίνει ήταν αδύνατον λόγω ηλικίας και σώματος να σταθεί σε αυτό το επίπεδο. Πέρυσι στηρίξαμε όλη την ομάδα της Α2 επάνω του ξέροντας ότι θα έχει περισσότερο χρόνο. Δευτέρα με Τετάρτη έκανε προπόνηση με την πρώτη ομάδα και Πέμπτη Παρασκευή με την ομάδα της Α2. Ο στόχος ήταν να μπει πιο πολύ στην πρώτη ομάδα στο δεύτερο μισό της σεζόν, αλλά ένας τραυματισμός που είχε τον Γενάρη και στη συνέχεια η πανδημία δεν μας άφησαν. Γενικά πάντως ήμασταν επιφυλακτικοί και πολύ προσεκτικοί μαζί του, δεν θέλαμε να ρισκάρουμε τραυματισμούς. Το να κάνει ένα ταξίδι και να παίξει την επόμενη μέρα 4-5 λεπτά στην πρώτη ομάδα, θα ήταν ουσιαστικά τρεις χαμένες μέρες για εκείνον. Ούτε θέλαμε να είναι ταυτόχρονα και εδώ και εκεί. Θα ήταν λάθος. Ενα τέτοιο πρότζεκτ το προστατεύεις...
"ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ ΠΟΛΥ, ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΣΤΙΣ 5 ΤΟ ΠΡΩΙ"
Οταν έμαθες ότι επιλέχθηκε τελικά στο Νο 17 πώς ένιωσες.
Συγκινήθηκα πολύ. Μιλήσαμε 5 το πρωί, μου είπε "κοουτς ευχαριστώ δεν θα ξεχάσω ποτέ", είναι ένα παιδί που εκτιμάει ό,τι του δίνεις κι εγώ του έδωσα ατελείωτο χρόνο. Αφού να φανταστείς η γυναίκα μου μου έλεγε "είσαι σίγουρα με τον Ποκουσέφσκι ή μήπως παίζει τίποτα άλλο;" (γέλια). Πιο πολύ ήμουν μαζί του παρά στο σπίτι μου. Ηταν μια μεγάλη χαρά για όλους μας και η πιο τρανή απόδειξη ότι το πρόγραμμα του Ολυμπιακού δουλεύει. Τίποτα δεν έγινε τυχαία...
Ποια συμβουλή σου θέλεις να πάρει μαζί του στην Αμερική;
Ένα πράγμα του είπα: Mentality. Νοοτροπία. Αν έχει σωστή νοοτροπία θα φτάσει πολύ ψηλά. Δεκαέξι χρονών (Σεπτέμβρης 2017) τον πήραμε πρώτη φορά προετοιμασία στο βουνό με την αντρική ομάδα. Για να δει πως δουλεύουν να χτίσει νοοτροπία.
Πιστεύεις ότι την έχει αυτή τη νοοτροπία;
Είναι ένα παιδί που τρώει, κοιμάται και κάνει προπόνηση.
Μέσα στα αποδυτήρια τον αγαπάνε όλοι. Οταν ήταν στην Αμερική έβλεπε όλα τα παιχνίδια της ομάδας. Δέθηκε μαζί μας. Την έχει τη νοοτροπία, αλλά θα την βελτιώσει ακόμα περισσότερο. Μην ξεχνάμε ότι πέρσι πήγαινε τρίτη λυκείου. Τι να λέμε τώρα, είναι παιδί. Είναι παιδί...".
(Κάπου εκεί η φωνή του Αντρέα Γκατζούλη, άρχισε να σπάει και η όμορφη κουβέντα μας ολοκληρώθηκε. Μας είχε πει τα πάντα άλλωστε...).