Ο προπονητής της Μάλαγα, Ίμπον Ναβάρο, μίλησε μετά το θρίαμβο της ομάδας του στον τελικό του Basketball Champions League, μιλώντας για την πορεία της Ουνικάχα στο θεσμό, αλλά και για την πρόκληση του ισπανικού πρωταθλήματος.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
“Είμαστε πολύ χαρούμενοι. Ο δρόμος έχει κι άλλες στάσεις. Ο τρόπος που κερδίσαμε αυτά τα δύο παιχνίδια. Αυτό έχουμε μάθει, να κερδίζουμε τα παιχνίδια όταν δεν πηγαίνουν με τον τρόπο που θέλουμε. Αυτά τα δύο παιχνίδια ήταν καλό τεστ για εμάς”.
Για τα ματς με τη Γαλατάσαραϊ μέσα στη χρονιά: “Ένιωσα ότι μπορούσαν να πάνε στο Final Four. Συγχαρητήρια στη Γαλατάσαραϊ. Έφτασαν στον τελικό, νικώντας μία ομάδα όπως η Τενερίφη”.
Για το αν «ξεχωρίζει» κάποιον από τους δύο τίτλους: “Πέρυσι ένιωθα ότι έπρεπε να κερδίσουμε. Όλα τα τρόπαια είναι ξεχωριστά, όλα τα Final Four είναι ξεχωριστά. Μάθαμε από το Final Four που χάσαμε στη Μάλαγα”.
Για το ισπανικό πρωτάθλημα: “Πρέπει να το απολαύσουμε. Πρέπει να γιορτάζεις έναν τίτλο. Να πάρουμε χρόνο, να το απολαύσουμε. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να επανέλθουμε και να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για το υπόλοιπο της σεζόν. Θα δούμε, μέρα με τη μέρα”.
Για τους οπαδούς της ομάδας: “Η κουλτούρα του κλαμπ είναι διαφορετική. Φυσικά δεν είναι όπως οι οπαδοί της ΑΕΚ. Είναι ξεχωριστοί. Απολαμβάνουν να βλέπουν την ομάδα. Μας μετέδωσαν ενέργεια όχι μόνο για να παλέψουμε, αλλά και για να απολαύσουμε. Πάλεψαν με 9.000 οπαδούς την Παρασκευή. Συγχαρητήρια στην ΑΕΚ και τους οπαδούς της γιατί είναι εκπληκτικοί”.
Για την εμφάνιση των παικτών του: “Δεν μου αρέσει να μιλάω ξεχωριστά για παίκτες. Το μυστικό αυτής της ομάδας είναι ότι είναι 14-15 παίκτες”.
Για το αν νιώθει δεμένος με τη Μάλαγα: “Νομίζω ότι αυτή η ομάδα έχει αλλάξει τις ζωές μας για πάντα. Βρήκαμε έναν διαφορετικό τρόπο να δουλέψουμε. Διαφορετικό τρόπο να δούμε τα πράγματα. Δεν είναι εύκολο, γιατί πρέπει να πείσεις τους παίκτες να παραμερίσουν το εγώ τους. Ο Αλμπέρτο Ντίαθ βγήκε αμυντικός της χρονιάς. Βάζουμε πάντα την ομάδα μπροστά”.
Για το τουρνουά του 2018: “Αυτό συνέβη καιρό πριν. Μεγαλώνω. Όταν είσαι για πρώτη φορά σε Final Four στην Αθήνα στο ΟΑΚΑ, νομίζεις ότι θα είναι η τελευταία σου φορά. Βλέπεις το τρένο να φεύγει. Αυτή είναι η ζωή. Πρέπει να κλείσεις μία πόρτα, να ανοίξεις μία άλλη. Μερικές φορές ανησυχούμε πολύ για πράγματα που ίσως συμβούν. Πρέπει να βρίσκεις τρόπο να ζήσεις καλύτερα και να μην σκέφτεσαι για πράγματα που δεν θα συμβούν”.
