Κάρτερ - Ντιαλό: Πόσο έτοιμοι είναι για το υψηλότερο επίπεδο (vids)

Ο coach Κωνσταντίνος Πανάς αναλύει το αγωνιστικό προφίλ των Τάισον Κάρτερ και Άλφα Ντιαλό, σχολιάζει την εξέλιξη τους και την ετοιμότητα τους για το υψηλότερο επίπεδο.

Αν υπάρχει μια ομάδα που φέτος έκανε πραγματικά σπουδαία πράγματα στα παρκέ της Ελληνικής Basket League, αυτή δεν είναι άλλη από το Λαύριο του Χρήστου Σερέλη. Είναι μια από τις ομάδες που θέλησα από την αρχή της σεζόν να κάνω ανάλυση και ήμουν πολύ τυχερός που ο βασικός συνεργάτης του coach Σερέλη, Ισίδωρος Κουτσός υπήρξε και καθηγητής μου στο Alfa Sports Analysis Diploma.

Μέσα από διάφορες εισηγήσεις του μας μίλησε για το παιχνίδι του Λαυρίου, το οποίο είχε τεράστιο ενδιαφέρον και έκτοτε το παρακολουθώ και απολαμβάνω φανατικά.

Δεν είναι μόνο ο τρόπος που προσεγγίζουν τα παιχνίδια ή η αγωνιστική τους φιλοσοφία, αλλά το γεγονός ότι ανέκαθεν στηρίζουν το ελληνικό στοιχείο, τόσο στη τεχνική ηγεσία όσο και στους παίκτες που επιλέγουν(βλ. Λούντζη, Χαραλαμπόπουλο κλπ).

Από εκεί και έπειτα είναι διαχρονικά μια από τις ομάδες που στηρίζουν τους seniors Αμερικανούς που αποφοιτούν από τα κολέγια και τους προσφέρουν το πρώτο τους επαγγελματικό συμβόλαιο. Δεν είναι λίγοι εξ’ αυτών που έχουν «αποφοιτήσει» από τη σχολή του Λαυρίου, με τους πιο γνωστούς να είναι ο Κάιλ Άλμαν της Ρίγα και ο Κέβιν Πάντερ της Αρμάνι Μιλάνο.

https://www.youtube.com/watch?v=KIy_ZfUZ0hA&t

Κάθε χρόνο το Λαύριο μας εκπλήσσει με τις επιλογές του στους rookie ξένους και φυσικά φέτος δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Τάισον Κάρτερ, Άλφα Ντιαλό και Τζάρεντ Σάβατς ήταν οι τρεις Αμερικανοί που υπέγραψαν το πρώτο τους επαγγελματικό συμβόλαιο – ο Σιζ Άλστον είχε ήδη παίξει στη G League.

Η ανάλυση μας θα εστιάσει στους Κάρτερ και Ντιαλό, όπου θα αναλύσουμε το αγωνιστικό τους προφίλ με τη βοήθεια των βίντεο και φυσικά στη συνέχεια θα σχολιάσουμε κατά πόσο είναι έτοιμοι για το υψηλότερο επίπεδο.

Tyson Carter (1.93 – 1998 – G) 13.73 PPG 54% 2FG 51% 3FG 72% FT 3.6 RPG 2.4 APG 1.2 SPG)

Potential – Low/Mid Euroleague level/Eurocup Top Tier

Ο Αμερικανός από το Μισισίπι – αποφοίτησε από το ομώνυμο κολέγιο – ήρθε φέτος στην Ελλάδα για να τρελάνει κόσμο και η παρουσία του, μόνο απαρατήρητη δεν έχει περάσει στα σαλόνια της Basket League, αλλά και αρκετών Ευρωπαϊκών ομάδων.

Ο φτεροπόδαρος γκαρντ με το αγγελικό πρόσωπο έχει το potential να βρεθεί στο υψηλότερο επίπεδο τα επόμενα χρόνια, αλλά για την ώρα τα 79 κιλά είναι ένα σοβαρό πρόβλημα για να βρεθεί άμεσα εκεί.

Στα αγωνιστικά μιλάμε για ένα Athletic Scoring G με εξαιρετική αντίληψη για το παιχνίδι και ΠΟΛΛΕΣ δυνατότητες εξέλιξης. Καταλαβαίνει το παιχνίδι, προσαρμόζεται γρήγορα στις απαιτήσεις και το κυριότερο δείχνει θέληση για να βελτιώσει το παιχνίδι του. Πάμε όμως να τα δούμε ξεχωριστά.

Στο κομμάτι των φυσικών προσόντων βλέπουμε ένα παιδί με πολύ καλό μέγεθος για τις θέσεις της περιφέρειας και εξαιρετικά μακριά άκρα. Ωστόσο αρκετά στενούς ώμους που δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να γεμίσει με τα χρόνια. Ιδιαίτερα ελαστικός και πολύ ταχύς, έχοντας παράλληλα μεγάλη έκρηξη στις αλλαγές ταχύτητας που πραγματοποιεί. Το πόσο θα δυναμώσει τα επόμενα χρόνια θα κρίνει εν πολλοίς την αγωνιστική του παρουσία στο υψηλότερο επίπεδο που φρονώ πως θα βρίσκεται αρκετά σύντομα.

Επιθετικά είναι ένας παίκτης ο οποίος διαθέτει εξαιρετικό χειρισμό και καλές αποφάσεις στις επιλογές των σουτ που παίρνει. Διαβάζει σωστά το παιχνίδι και παρά το νεαρό της ηλικίας του, δείχνει σοβαρότητα στην εκτέλεση. Ξέρει πότε να επιτεθεί στο εξωτερικό mismatch ή πότε με υπομονή θα ταΐσει το εσωτερικό mismatch. Παρόλα αυτά δεν είναι ο δημιουργικός γκαρντ, όπως έχουμε στο μυαλό μας τους floor general, ωστόσο ο Κάρτερ έχει πολύ υψηλή αντίληψη και δημιουργικότητα και αυτό φαίνεται από τις πάσες που πραγματοποιεί από μέσα προς τα έξω(drive ‘n kick), αλλά κυρίως στο να μαζεύει την άμυνα και να πασάρει στον ελεύθερο κοντά στη ρακέτα(drive ‘n dish). Δημιουργεί μέσα από την ορμητικότητα που του προσφέρει η αθλητικότητα του, αλλά δεν θα τον εμπιστευτείς να οργανώσει το παιχνίδι μιας ομάδας.

Ο Κάρτερ αποφοίτησε με περίπου 35% από το τρίποντο και στην Ελλάδα σε 77 προσπάθειες μετράει το εξωφρενικό 51%! Ένα ποσοστό το οποίο μετουσιώνεται κυρίως από στατικά σουτ. Όπως και να ‘χει το νούμερο είναι ιδιαίτερα υψηλό για να μείνει ασχολίαστο.

Το τεράστιο πλεονέκτημα του Αμερικανού φυσικά είναι τα drive του. Mπορούμε να πούμε με ευκολία ότι διαθέτει το πιο γρήγορο ξεπέταγμα – έκρηξη πρώτο βήμα – από κάθε άλλο Έλληνα ή ξένο αθλητή στη λίγκα. Αυτό σε συνδυασμό με τα τρομερά τελειώματα με ή χωρίς επαφή και με τα δύο χέρια, τον προσδιορίζουν ως ένα απίστευτο slasher – αθλητή που διεμβολίζει τις αντίπαλες άμυνες και φτάνει στη ρακέτα.

Αμυντικά είναι ένα παιδί που θα πιέζει εξαιρετικά τη μπάλα. Έχει μεγάλα άκρα και ξέρει να τα χρησιμοποιεί, ωστόσο πολλές φορές χάνει τη συγκέντρωση του και δεν βγάζει την ενέργεια που μπορεί. Τον έχω παρακολουθήσει απέναντι στο Μέικον τον οποίο έσβησε κυριολεκτικά σε απομόνωση και σε άλλες καταστάσεις να αδυνατεί να παίξει προσωπική άμυνα. Όσο βγάζει ενέργεια και έχει συγκέντρωση μπορεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός στη προσωπική άμυνα, αλλά δυσκολεύεται αρκετά στην άμυνα στο pick-n-roll - εδώ μπαίνει το κομμάτι των ώμων.

https://www.youtube.com/watch?v=NilbozWTyB8&t=1s

Alpha Diallo (2.01 – 1997 – F) 12.91 PPG 59% 2FG 33% 3FG 71% FT 5.4 RPG 2.09  APG 1.55 SPG)

Potential – Top Tier Eurocup Level

Ο Ντιαλό αποφοίτησε από το Providence, ένα εξαιρετικό πρόγραμμα και φυσικά είχε συμμετοχή σε Παναμερικάνικους αγώνες, οπότε λίγο πολύ η αξία του ήταν εγνωσμένη.

Το μεγάλο του πρόβλημα για την Αμερική; Είναι tweener – δηλαδή συγκαταλέγεται ανάμεσα στο «3» και το «4» χωρίς να μπορεί να διακριθεί σε καμία εκ των δύο θέσεων.

Θα τον χαρακτήριζα ως ένα two-way athletic fundamental forward, δηλαδή έναν εξαιρετικό αθλητή που κάνει πολύ καλά τα βασικά του αθλήματος και είναι εξίσου καλός σε άμυνα και επίθεση.

Και εδώ θεωρώ ο Ντιαλό επιβάλλεται να βάλει κιλά, ώστε να μπορέσει να κερδίσει το μέγιστο των φυσικών του προσόντων.

Ο Αμερικανός είναι ο αθλητής που έδεσε καλύτερα από το καθένα τη περιφερειακή γραμμή και τη γραμμή ψηλών. Ο Σερέλης βρισκόταν ανάμεσα σε αυτόν και τον Σάβατζ για τη θέση «4», ωστόσο η πιο σταθερή περιφερειακή εκτέλεση του έτερου Αμερικανού τον οδήγησαν κυρίως στο «3». Πάμε να δούμε τα χαρακτηριστικά του.

Ο Άλφα Ντιαλό είναι ένας τρομερός αθλητής όσον αφορά την αλτικότητα και την επιτάχυνση για το μέγεθος του. Υστερεί σε έκρηξη στο πρώτο βήμα και αυτό αποτελεί πρόβλημα από τη στιγμή που δεν είναι και ο πιο σταθερός σουτέρ. Παρόλα αυτά βλέπουμε ότι αποτελεί από τους καλύτερους fastbreak finishers του πρωταθλήματος, όχι μόνο για τη ταχύτητα που αναπτύσσει στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά και επειδή έχει την αντίληψη να φύγει πρώτος στον αιφνιδιασμό.

Διαθέτει πολύ καλό χειρισμό για το μέγεθος του και είναι εξίσου σημαντικό ότι μπορεί και δημιουργεί κυρίως σε καταστάσεις τρανζίσιον. Εξάλλου όλη η φιλοσοφία του Λαυρίου χτίστηκε γύρω από παίκτης που μπορούν να πασάρουν.

Ο Ντιαλό είναι αρκετά καλός από το χαμηλό post, όπου παίρνει μεγάλο μερίδιο των πόντων του στο μισό γήπεδο. Παίζει αρκετά με τη φυσική του δύναμη τόσο στα κλειδώματα ή στο να σπρώξει τον αντίπαλο του για να κερδίσει χώρο ώστε να εκτελέσει. Δεν χρησιμοποιεί hook, αλλά πολλές φορές διατηρεί το σώμα του στον αέρα και με κάποιο σπάσιμο μέσης μπορεί να εκτελέσει. Λίγο ιδιόρρυθμός τρόπος, αλλά εξηγεί αρκετά το πόσο θα τον ευεργετήσει να προσθέσει μυϊκά κιλά, εφόσον παίζει τόσο με την επαφή. Είναι επίσης ένας καλός δημιουργός από το χαμηλό post.

Αυτό που σίγουρα δεν βλέπει το κοινό μάτι είναι ο τρόπος που κινείται χωρίς τη μπάλα. Από τα δυνατά κοψίματα στη πλάτη του αμυντικού, μέχρι την επίθεση στο ριμπάουντ, ο Ντιαλό είναι ένας αθλητής που «φοβάσαι» περισσότερο ότι δεν έχει τη μπάλα στη κατοχή του.

Αυτό που λατρεύει κάποιος στον Αμερικανό είναι η ενέργεια στο αμυντικό κομμάτι. Απίστευτη πλευρική ταχύτητα, παίζει εξαιρετικές άμυνες στη close out, τόσο στο να ενοχλήσει ή να κόψει κάποιο σουτ, όσο και στο να αποτρέψει ένα εύκολο drive στον αντίπαλο του. Μπορεί να παίξει σπουδαία άμυνα στο 1v1 τόσο στο χαμηλό post, όσο και στη περιφέρεια. Κυρίως όμως προσφέρει σπουδαίες βοήθειες και η αθλητικότητα και τα μεγάλα άκρα τον χαρακτηρίζουν ως ένα καλό μπλοκέρ.

Τρία είναι ως τώρα τα σοβαρά ελλείματα του παίκτη για το υψηλότερο επίπεδο. Το πρώτο φυσικά υπάγεται στο κομμάτι των κιλών. Χάνει εύκολα τη θέση του στα box out ή απέναντι σε ψηλούς με μέγεθος και δύναμη που μπορούν να τον κλειδώσουν. Παράλληλα το γεγονός ότι δεν έχει έκρηξη στο πρώτο βήμα τον δυσκολεύει στις επιθέσεις στις close out και ακριβώς επειδή ακόμη σταθεροποιεί το περιφερειακό σουτ, σαν πλάγιος χρειάζεται δουλειά. Τέλος αφορά το αριστερό χέρι. Σε κάθε drive του, ακόμη και από την αριστερή πλευρά θα χρησιμοποιήσει το δεξί χέρι.

https://www.youtube.com/watch?v=pyMzZkQuPxs&t=4s

Μπορούν να ανταπεξέλθουν στο υψηλότερο επίπεδο από τώρα;

Επειδή μιλάμε φυσικά για το επίπεδο της Euroleague η απάντηση είναι όχι. Τώρα όσον αφορά τη προοπτική των δύο παικτών, ο Κάρτερ θεωρώ πως στα επόμενα δύο χρονιά θα βρίσκεται σε ομάδα Euroleague οποιασδήποτε κατηγορίας, ενώ ο Ντιαλό θα βρίσκεται με αξιώσεις σε ομάδες του BCL και του Eurocup, με ένα μικρό ερωτηματικό για το χαμηλότερο σκαλί της Euroleague. Ο Κάρτερ προσθέτοντας κιλά έχει όλο το πακέτο να κάνει σπουδαία πράγματα σαν scoring G. Ο Ντιαλό από την άλλη, επίσης προσθέτοντας κιλά και σταθεροποιώντας το σουτ, θα μπορέσει να παίξει ψηλότερα, καθώς έχει ένα ολοκληρωμένο τρόπο παιχνιδιού που μπορεί να μετουσιώσει αρκετά πιο γρήγορα σε οποιοδήποτε επίπεδο.  Δηλαδή οι αμυντικές και αθλητικές του ικανότητες μπορούν να δέσουν ακόμη και σε ομάδες της Euroleague από τώρα.